آینده نگری تکنولوژی ، چشم انداز تکینگی فناوری و تاثیر آن بر زندگی بشر

تکینگی تکنولوژی یک نظریه است که بر اساس آن در آینده نزدیک، پیشرفت های تکنولوژیکی به طور نمایی افزایش خواهند یافت. به عبارت ساده تر، پیشرفت های تکنولوژیکی به سرعت هرچه بیشتر شتاب می گیرند.

تکینگی تکنولوژی

این نظریه اولین بار توسط ریموند کورزویل، یکی از بنیانگذاران علم رباتیک، در سال 1993 مطرح شد. او پیش بینی کرد که حدود سال 2020 میلادی، کامپیوترها قادر خواهند بود توانایی های ذهنی انسان را شبیه سازی کنند. به این نقطه عطف، تکینگی تکنولوژی گفته می شود.

پس از کورزویل، دیگر دانشمندان و نظریه پردازان نیز به ارائه نظریات مشابهی در این زمینه پرداختند. از جمله ری کورزویل، برادر ریموند کورزویل، ورنر وسنر، نیک باسترم و الان تورینگ. آنها معتقدند که تکینگی فناوری حدود سال های 2040 تا 2060 رخ خواهد داد.

اما برخی دیگر از دانشمندان مانند اندرو مک‌آفی، استاد علوم کامپیوتر در دانشگاه MIT، معتقدند که تکینگی تکنولوژی در آینده ای نزدیک امکان پذیر نیست. به نظر او، مغز انسان بسیار پیچیده تر از آن است که بتوان آن را به طور کامل شبیه سازی کرد.

چه تکنولوژی هایی در عصر بازگشت ناپذیری تکنولوژی متولد می شود؟

• فضاپیمای محرک به پادماده: این فناوری احتمالاً امکان سفرهای فضایی سریع‌تر از سرعت نور را فراهم می‌کند. پادماده، ذره‌ای است که ویژگی‌های عکس ماده معمولی دارد. با استفاده از پادماده، می‌توان موتوری ساخت که نیروی محرکه بسیار قوی‌تری نسبت به سوخت‌های فعلی داشته باشد. البته هنوز چالش‌های زیادی برای تولید پایدار پادماده وجود دارد.
• تله‌پورت کوانتومی: این فناوری احتمالاً امکان جابجایی فوری ماده از یک نقطه به نقطه دیگر را بدون نیاز به عبور از فضای بین آن‌ها فراهم می‌کند. این کار از طریق به هم پیوستن دو ذره کوانتومی انجام می‌شود. البته هنوز مشکلات عمده‌ای در زمینه انتقال اطلاعات کوانتومی وجود دارد.

  تله پورت کوانتومی یک فناوری تئوری است که امکان انتقال فوری ماده از یک مکان به مکان دیگر را از طریق ارتباط کوانتومی فراهم می‌کند.

  این فناوری بر پایه اثر تونل زنی کوانتومی استوار است. در این پدیده، دو ذره کوانتومی می‌توانند با هم ترابط برقرار کنند و ویژگی‌هایشان را با هم مبادله نمایند، صرف نظر از فاصله‌ی بین آنها.

  با استفاده از این پدیده، می‌توان اطلاعات کوانتومی یک شی را به یک مکان منتقل کرد و سپس آن را در مکان دوم بازسازی نمود، به گونه‌ای که گویی شی فیزیکی از مکان اول به دوم منتقل شده است.

  البته این فناوری هنوز در مراحل نظری است و چالش‌های عملی بسیاری برای تحقق آن وجود دارد، اما تله پورت کوانتومی می‌تواند یکی از دستاوردهای مهم علمی در دوران تکینگی باشد.
• لباس نامرئی‌کننده: این فناوری از طریق انعکاس و خمیدگی نور می‌تواند شیء یا فردی را برای چشم غیرقابل‌رویت کند. اما هنوز چالش‌هایی برای نامرئی‌سازی در برابر موج‌های مختلف الکترومغناطیس وجود دارد.
• تکثیرکننده: این دستگاه‌های آینده‌نگرانه احتمالاً قادر به ساخت هر شیء فیزیکی از طریق ترکیب اتم‌ها خواهند بود. البته هنوز محدودیت‌هایی برای تکثیر مواد پیچیده وجود دارد.
• ربات‌های انسان‌نما: ربات‌هایی که ظاهر و رفتاری شبیه انسان داشته باشند، احتمالاً با پیشرفت‌های هوش مصنوعی و رباتیک تحقق خواهند یافت. اما شبیه‌سازی کامل ذهن انسانی همچنان چالش‌برانگیز است.
• شبیه سازی ذهن کامل انسان: شبیه سازی کامل ذهن انسانی یکی از بزرگترین چالش ها در حوزه هوش مصنوعی است.

شبیه سازی ذهن انسان در عصر تکینگی تکنولوژی

ذهن انسان سیستمی فوق العاده پیچیده و ظریف است که هنوز درک کاملی از آن نداریم. مغز انسان حدود 100 میلیارد نورون دارد که به طور مداوم در حال برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات هستند.

علاوه بر پیچیدگی بالای ساختاری، ذهن انسان دارای توانایی هایی مانند خلاقیت، تفکر انتزاعی، درک احساسات و هیجانات، شناخت زبان طبیعی و بسیاری موارد دیگر است که شبیه سازی آنها بسیار دشوار است.

برای مثال، هنوز هیچ الگوریتم هوش مصنوعی ای وجود ندارد که بتواند مانند انسان خلاقیت داشته باشد و ایده های کاملاً نو و جدید ارائه کند. یا اینکه بتواند طنز و شوخی را درک کند.

علیرغم پیشرفت های اخیر در یادگیری ماشینی و شبکه های عصبی عمیق، هنوز فاصله زیادی تا شبیه سازی کامل ذهن انسان وجود دارد. برخی دانشمندان معتقدند با وجود پیشرفت هایی که در آینده رخ می دهد، اما ذهن انسان آنقدر پیچیده است که شاید هرگز نتوان آن را به طور کامل شبیه سازی کرد.

البته برخی دیگر بر این باورند که با پیشرفت های آتی، شبیه سازی ذهن انسان در آینده ای نه چندان دور امکان پذیر خواهد بود.

در مجموع، بسیاری از این فناوری‌ها در آینده‌ای نه چندان دور محقق خواهند شد، اما زمان دقیق تحقق آن‌ها به پیشرفت‌های بنیادی‌تری در علوم پایه بستگی دارد. تکینگی فناوری می‌تواند کاتالیزوری برای تسریع این پیشرفت‌ها باشد.

اما چرا تکینگی تکنولوژی اتفاق می افتد؟

یکی از دلایل اصلی آن ورود هوش مصنوعی به عرصه توسعه تکنولوژی است. هوش مصنوعی می تواند با سرعت بسیار بالایی نسبت به انسان، الگوریتم های جدیدی را تولید کند و منجر به ابداعات و اختراعات جدید شود.

علاوه بر این، ترکیب فناوری های مختلف مانند نانوتکنولوژی، زیست تکنولوژی، هوش مصنوعی و رباتیک می تواند منجر به پیشرفت های انفجاری شود. همچنین پیشرفت در توان محاسباتی و ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات نیز به این امر کمک شایانی می کند.

آیا واقعا تکینگی تکنولوژی در آینده نزدیک رخ خواهد داد؟

همانطور که گفته شد، نظرات متفاوتی در این باره وجود دارد. برخی معتقدند تا سال 2040 یا 2050 این اتفاق خواهد افتاد. اما برخی دیگر مانند مک‌آفی معتقدند رسیدن به تکینگی در آینده ای نزدیک غیرممکن است.

شاید بتوان گفت پیش بینی دقیق زمان تکینگی تکنولوژی دشوار است. اما با توجه به روند فعلی پیشرفت تکنولوژی، می توان انتظار داشت که طی چند دهه آینده شاهد پیشرفت های بسیار سریع و انفجاری در حوزه های مختلف علم و تکنولوژی باشیم. البته پیش بینی دقیق زمان تکینگی بسیار دشوار است و ممکن است عوامل مختلفی زمان آن را تغییر دهند.

در مجموع، تکینگی تکنولوژی یک پدیده قابل توجه در آینده نزدیک است که می تواند تحولات شگرفی را در زندگی بشر به وجود آورد. اما پیش بینی دقیق زمان آن با عدم قطعیت هایی همراه است. آنچه مسلم است اینکه باید منتظر پیشرفت های سرسام آور تکنولوژیکی در آینده باشیم که دنیای ما را به طور کامل دگرگون خواهد کرد.

منبع: TECHTARGET