متاورس چیست , چگونه از متاورس استفاده کنیم؟ مزایای متاورس چیست و چطور می توان وارد آن شد؟ در این مطلب به طور کامل ماهیت متاورس را توضیح می دهیم ، با ما همراه باشید
متاورس چیست؟ سؤال خوبی بود. “Metaverse” در حال حاضر یک کلیدواژه اصلی در دنیای فناوری، تجارت و امور مالی است و مانند همه کلمات کلیدی تعریف آن مبهم است، بحث برانگیز است و با جاه‌طلبی‌های افرادی که از آن استفاده می‌کنند شکل گرفته است.
اگر کاربر یکی از گوشی های سامسونگ،شیائومی و یا هواوی هستید بخوانبد: تغییر فونت گوشی اندروید سامسونگ ، شیائومی و هواوی
متاورس چیست ؟ چگونه وارد متاورس شویم ؟
در اینجا یک چیزی است که می‌توانیم با اطمینان بگوییم: این اصطلاح(متاورس چیست ؟) توسط نیل استفنسون در رمانش در سال 1992 به نام Snow Crash ابداع شد تا دنیای مجازی را توصیف کند که در آینده تصوری‌اش به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد، یک دیستوپی قرن 21. در Snow Crash، متاورس یک دنیای واقعیت مجازی است که به‌عنوان بازاری در محاصره سیاره‌ای به تصویر کشیده می‌شود که در آن املاک و مستغلات مجازی می‌توانند خرید و فروش شوند، و در آن کاربران عینک واقعیت مجازی در آواتارهای سه‌بعدی زندگی می‌کنند که شکل آنها آزادی انتخاب است.
حتما برایتان جالب است که بدانید: 12 نکته اثبات شده و آزمایش شده برای افزایش عمر باتری گوشی در اندروید
این سه عنصر – رابط VR، مالکیت دیجیتال، و آواتارها – هنوز در مفاهیم فعلی متاورس برجسته هستند. اما هیچ کدام از آنها در واقع برای این ایده ضروری نیستند.برای پاسخ به سوال “متاورس چیست” باید بگویم، در گسترده‌ترین اصطلاح، متاورس به عنوان یک فضای مجازی گرافیکی غنی، با درجاتی از واقعیت درک می‌شود، که در آن افراد می‌توانند کار کنند، بازی کنند، خرید کنند، معاشرت کنند – به طور خلاصه، کارهایی را که انسان‌ها دوست دارند با هم در زندگی واقعی انجام دهند (یا شاید بیشتر به این نقطه، در اینترنت). طرفداران متاورس اغلب بر مفهوم “حضور” به عنوان یک عامل تعیین کننده تمرکز می کنند: احساس اینکه واقعاً آنجا هستید و احساس می کنید که افراد دیگر واقعاً در کنار شما هستند.
متاورس چیست ؟ مسلماً این نسخه از متاورس قبلاً در قالب بازی های ویدیویی وجود دارد. اما تعریف دیگری از متاوره وجود دارد که فراتر از دنیای مجازی است که ما می شناسیم. این تعریف در واقع به هیچ وجه متاورس را توصیف نمی کند، اما توضیح می دهد که چرا همه فکر می کنند آنقدر مهم است. این تعریف در مورد چشم اندازی برای آینده یا یک فناوری جدید نیست. در عوض، به گذشته و به فناوری‌های رایج اینترنت و تلفن‌های هوشمند نگاه می‌کند و فرض می‌کند که برای جایگزینی آنها، اختراع متاورس ضروری است.
متیو بال، سرمایه‌دار با نفوذ، که مطالب زیادی در مورد ” متاورس چیست” نوشته است، آن را به عنوان «نوعی جانشین اینترنت موبایل» توصیف می‌کند. (مارک زاکربرگ، که سال گذشته نام متا را به شرکت خود فیس بوک داد و گفت که متاورس تمرکز آن خواهد بود، از عبارت تقریباً یکسانی استفاده کرده است؛ واضح است که مقالات بال تأثیر زیادی بر تفکر دره سیلیکون دارند.) به یاد داشته باشید زمانی که گوشی‌های هوشمند تکنولوژی را متحول کردند، اقتصاد و خود جامعه؟ انتظار می رود که متاورس یک حوضه آبخیز معادل باشد، و بسیاری از کسب و کارها می خواهند از آن جلوتر باشند.
در دیدگاه بال چیزهای زیادی برای به چالش کشیدن وجود دارد، اما بزرگ‌ترین آنها پیشنهاد او است مبنی بر اینکه متاورس یک شبکه واحد خواهد بود، به همان اندازه که اینترنت اکنون باز، به هم پیوسته و قابل همکاری است. این یک سوال بسیار بزرگ است. اما ما از خودمان جلوتر می رویم.
آیا متاورس جدید است؟
به طور خلاصه: نه. ما قبلاً ثابت کرده‌ایم که این اصطلاح 30 سال است که وجود داشته است، و نه فقط به شکل تخیلی. برای مدتی طولانی بخشی از چشم انداز شرکت ها از آینده را تشکیل می دهد. در طول اولین رونق واقعیت مجازی در دهه 90، خواربارفروشی زنجیره‌ای بریتانیا Sainsbury یک نسخه نمایشی خرید VR را گردآوری کرد که به طرز وحشتناکی شبیه به ویدیویی است که والمارت در سال 2017 ساخته بود.
فراتر از نمایش‌های پفکی بازاریابی و دموهای اثبات مفهوم، جهان‌های مجازی شبیه متاورس تقریباً به اندازه همتایان خیالی خود وجود داشته‌اند. مطالب تبلیغاتی درباره افرادی که در متاورس ازدواج می کنند، آهی از شناخت را از سوی هرکسی که در چند دهه گذشته بازی های آنلاین را دنبال کرده است، برانگیزد. یکی از معروف‌ترین جهان‌های مجازی و شاید نزدیکترین دنیای مجازی به ایده‌آل متاورس، Second Life است، یک «پلتفرم چندرسانه‌ای آنلاین» که در سال 2003 راه‌اندازی شد.
Second Life بیشتر شبیه یک بازی نقش‌آفرینی آنلاین و چندنفره در اوایل دهه 1900 است، مانند World of Warcraft، فقط با تمام بازی‌ها: مبارزه، ماموریت‌ها، داستان‌ها، پاداش‌ها. بسیاری از نقش های تصور شده برای متاورس آینده را ایفا می کند، و از زمان راه اندازی آن انجام داده است. کاربران در آواتارها مجسم می شوند و در فضاهای مجازی با یکدیگر معاشرت می کنند. آنها از نسخه‌های مجازی تجربیات دنیای واقعی، از جلسات کاری گرفته تا باشگاه لذت می‌برند. کاربران می توانند محتوا و خدمات خود را ایجاد کنند و با یکدیگر تجارت کنند. یک اقتصاد مجازی با ارز مخصوص به خود وجود دارد که می توان آن را با ارز دنیای واقعی مبادله کرد. زندگی دوم تقریباً یک فراواژه کتاب درسی است، تا جایی که چنین چیزی وجود دارد.
یکی دیگر از نمونه های قابل توجه اما فراموش شده متاورس اولیه PlayStation Home بود. مرکز اجتماعی مجازی سونی برای پلی‌استیشن 3 در سال 2008 راه‌اندازی شد و در سال 2015 بسته شد تا جامعه کوچکش را ناراحت کند. به جایی نرسید و برای یک کاربر معمولی کاملاً بی‌معنی به نظر می‌رسید، اما نمونه جالبی از این است که یک متاورس بسیار سازمان‌یافته – برخلاف زندگی دوم زندگی آنارشیک و جامعه محور – ممکن است به نظر برسد. تبلیغات و فرصت های خرید یک طرفه زیادی را در خود داشت و کار زیادی برای انجام دادن نداشت. از قرار گرفتن درست در کنار دنیای مجازی بسیار غنی تر و سرگرم کننده تر، خود بازی ها، در رابط PS3 شما رنج می برد. اما آينده‌نگاري تميز، آرمان‌گرايانه و آرمان‌گرايانه سبك هنري آن به وضوح نمايشگر متاورس اخير زاكربرگ را نشان مي‌دهد. این همان چیزی است که شرکت ها فکر می کنند رویاهای ما به نظر می رسد.
واقعیت، البته، احتمالاً به زندگی نامرتب و گاهی کثیف Second Life نزدیک‌تر است. به انسان ها این فرصت را بدهید که دنیایی بدون محدودیت بسازند و آنها یا فرصتی برای برندسازی پیدا می کنند یا سیاه چال فتیش. این باید به عنوان یک هشدار برای معماران آینده متاوره یا یک فرصت باشد. متاورس چیست؟
چگونه وارد متاورس شویم؟
امروزه پلتفرم هایی مانند Decentraland قصد دارند دنیایی غیرمتمرکز ایجاد کنند که در آن کاربران نیز خالق هستند. ساخت خانه ها و محله ها با استفاده از بلاک چین برای انجام تراکنش های نهایی رایگان است. پلتفرم‌ها همچنین در حال ایجاد ارز دیجیتال خود هستند و کاربران می‌توانند از آن برای خرید دارایی‌های دیجیتالی استفاده کنند که می‌تواند یک کاراکتر یا یک قطعه زمین به عنوان NFT باشد.
بنابراین به طور خلاصه امروزه یک متاورس وجود ندارد اما تعداد زیادی وجود دارد. با این حال، همه آنها در مراحل اولیه توسعه هستند. دنیایی که در آن کاربران می توانند از تعامل سه بعدی و همه جانبه در زمان واقعی با یکدیگر در یک جهان مجازی استفاده کنند، هنوز هم سناریویی است که فناوری امروزی برای مقابله با آن مجهز نیست. اما در چند ماه گذشته، ما شاهد پیشرفت‌های نوآورانه زیادی در دنیای Metaverse بوده‌ایم. و ما امیدواریم که بتوانیم در چند ماه آینده یک متاورس تمام عیار و به راحتی در دسترس داشته باشیم
تجهیزاتی که برای ورود به متاورس نیاز دارید
برای تجربه کامل متاورس به یک هدست واقعیت مجازی Oculus Quest 2 نیاز دارید. این دستگاه دارای تراشه گرافیکی و اجزای ذخیره سازی است که مستقیماً در هدست ادغام شده است. این شامل شش دوربین ردیابی خارجی داخلی است که موقعیت سر و دست شما را در یک فضا بدون نیاز به سنسورهای ردیابی جداگانه دنبال می کند. به همراه هدست، یک کنترلر لمسی oculus نیز دریافت می‌کنید که هر کدام دارای یک جوی استیک و دکمه‌ها هستند تا بتوانید اشیاء مجازی را بگیرید و با آنها تعامل داشته باشید.
هنگامی که برای اولین بار از هدست استفاده می کنید، نمایی تک رنگ از محیط اطراف خود خواهید دید. از طریق دوربین های ردیاب خارجی آن امکان پذیر است. از اینجا می توانید به وضوح مکان هایی را برای قدم زدن در اطراف ترسیم کنید. با نشانگر واقعیت افزوده، روی طبقه خود خواهید دید. این شما هستید که تصمیم بگیرید و حد و مرز خود را تأیید کنید. هنگامی که این کار را انجام دادید، دنیای اطراف شما متلاشی می شود و می توانید محیط سه بعدی مجازی را به طور کامل تجربه کنید.
این هدست همچنین صدا را از همه جهات حمل می کند و همچنین به شما امکان می دهد صدای محیط را در واقعیت بشنوید. در صورتی که می خواهید به طور کامل در محیط سه بعدی غوطه ور شوید، می توانید یک جفت هدفون وصل کنید. این نویز پس زمینه را از بین می برد و می توانید از تجربه خود لذت ببرید.
همچنین می توانید هنگام استفاده از هدست اعلان های تلفن خود را دریافت کنید. کاربران می توانند هنگام استفاده از هدست هشدارهایی مانند به روز رسانی رسانه های اجتماعی یا اعلان های جلسات را دریافت کنند. در حال حاضر، در هند محبوبیت چندانی ندارد اما بیش از 4 میلیون هدست به تنهایی در ایالات متحده فروخته است. این یکی از موفق ترین هدست های VR تاکنون در بازار است. ظهور متاورس دروازه ای را برای فیس بوک باز کرد. این شرکت اکنون در تلاش است تا فناوری واقعیت افزوده بیشتری را توسعه دهد.
اگرچه همه پلتفرم های متاورس به یک هدست واقعیت مجازی اختصاصی نیاز ندارند. برخی از پلتفرم های متاورس مانند Decentraland را می توان تنها با استفاده از رایانه رومیزی یا لپ تاپ خود با استفاده از مرورگر اینترنت خود تجربه کرد. اما برای بهترین تجربه پلتفرم‌ها، در نهایت همه پلتفرم‌های متاورس ممکن است به یک هدست واقعیت مجازی نیاز داشته باشند، اما در حال حاضر اجباری نیست.
نحوه دسترسی و پیوستن به Decentraland متاورس
اکنون ممکن است تعجب کنید که چگونه می توانید وارد متاورس شوید و به آن دسترسی پیدا کنید؟ این علم موشک نیست، برای این مقاله، Decentraland را می گیریم و به شما نشان می دهیم که چگونه می توانید خودتان وارد متاورس شوید و آن را تجربه کنید.
بنابراین برای دسترسی به پلتفرم به یک لپ تاپ و یک کیف پول ارز دیجیتال نیاز دارید. در حالی که برای دسترسی به آن می توان از گوشی های هوشمند و اکثر رایانه ها استفاده کرد. اما آنها قدرت پردازش کافی برای ارائه عملکرد بهینه را ندارند. این یکی از دلایلی است که فیس بوک بر روی توسعه سخت افزارهای بیشتری مانند عینک هوشمند تمرکز می کند تا کاربران بتوانند به راحتی به Metaverse دسترسی داشته باشند.
قبل از هر چیزی می توانید یک کیف پول در وبسایت متامسک درست کنید. برای این کار آموزش ساخت کیف پول متامسک را بخوانید .
مرحله 1: به آواتار نیاز دارید
یک آواتار ایجاد کنید
ابتدا وارد وبسایت Decentraland شوید .
در حالی که متاورس تماماً در مورد ایجاد یک دنیای مجازی است، اولین قدم بدیهی است که آواتار دیجیتال خود را ایجاد کنید. Decentraland پنلی ارائه می دهد که از طریق آن می توانید آواتار خود را ایجاد و سفارشی کنید. این امکان را برای شما فراهم می کند تا موهای خود، رنگ چشم، لباس و حتی اکسسوری شخصیت خود را تغییر دهید. اگر از لباسی که شخصیتتان می پوشد خوشتان نمی آید، می توانید آن را هر طور که می خواهید تغییر دهید.
مرحله 2: زمان کشف جهان است ،زمان کشف جهان است
اکنون زمانی که زمان کافی را صرف تصمیم گیری در مورد شخصیت خود کرده اید، در Genesis Plaza که نقطه شروعی در Decentraland است، رها خواهید شد. ممکن است کمی طول بکشد تا خود را در فضا تنظیم کنید. در اینجا کاراکترها همچنان در سمت چپ و راست شما ظاهر می شوند. پس از این، زمان آن فرا رسیده است که خود را تله پورت کنید. به هر حال، این تمام چیزی است که متاورس در مورد آن است، رفتن به هر کجا که می خواهید بدون پیاده روی یا رانندگی. برای انتقال از راه دور خود به فضاهای دیگر، Decentraland از شبکه خارج می شود و می توانید هر یک از فضاهای ایجاد شده توسط کاربران دیگر را انتخاب کرده و به آنجا برسید.
مرحله 3: بازی کنید
Decentraland به شما این امکان را می دهد که بازی ها را نیز انجام دهید و محبوب ترین بازی ای که همه بازی می کنند “Wonder Mine Crafting Game” است. در اینجا شهاب ها به زمین برخورد می کنند و بازیکنان باید آنها را برای پول و مواد معدنی استخراج کنند. به هر آواتار 100 واندرکوین داده می شود تا خودشان شروع کنند.
مرحله 4: دوستان جدیدی پیدا کنید ، پیدا کردن دوستان جدید و نحوه ورود به متاورس
در حین بازی، شما همچنین فرصت پیدا کردن دوستان جدید را دارید. می توانید از فرصت استفاده کنید و با بازیکنان دیگر صحبت کنید و در مورد احساس آنها در مورد متاورس بپرسید. مشابه بسیاری از بازی‌های چندنفره آنلاین، این پلتفرم به بازیکنان این فرصت را می‌دهد. سپس می توانند دوستان جدیدی پیدا کنند و دنیای مجازی متاورس را با هم تجربه کنند.
چرا همه ناگهان در مورد متاورس صحبت می کنند؟
متاورس چیست ؟ چند عامل وجود دارد که آن را به خط مقدم تفکر صنعت فناوری در چند سال گذشته تبدیل کرده است. یکی این است که چند فن‌آوری که با چشم‌اندازهای متاورژن مرتبط است، به بلوغ رسیده‌اند. واقعیت مجازی، که اولین گام های متزلزل خود را در دهه 90 با نوشتن استفنسون Snow Crash برمی داشت، اکنون به واقعیت تبدیل شده است. هدست های تجاری موجود با کیفیت مناسب، از جمله دستگاه های بی سیم مستقل مانند Quest وجود دارد. خرید Oculus توسط فیس بوک در سال 2014 نشانه اولیه ای بود از اینکه زاکربرگ فکر می کرد تجارتش به کجا می رود.
دیگری بلاک چین است، فناوری به سختی قابل درک و پر انرژی که ارزهای دیجیتال و NFTها را ممکن کرده است. NFTها، که در طی یک سال گذشته به یک وسواس برای علاقه مندان به رمزارز، فروشندگان روغن مار، مدیران پیشنهادی و (به طرز عجیبی) برخی از بخش‌های دنیای هنر تبدیل شده‌اند، می‌توانند مالکیت اقلام مجازی و املاک و مستغلات را در متاورس ممکن کنند.
مارک زاکربرگ در یک اتاق نشیمن مجازی ایستاده است (متاورس چیست؟)
لازم به ذکر است که می‌توان «مالک» و حتی مبادله اقلام مجازی را در بسیاری از بازی‌ها و فضاهای مجازی، از جمله Second Life، بدون استفاده از بلاک چین انجام داد – اما این مالکیت بسیار ضعیف است و معمولاً منوط به قرارداد مجوز است. NFT ها روش های متفاوت (اما به طور مشابه ضعیف) برای اثبات مالکیت ارائه می دهند. صرف نظر از این، منحصربه‌فرد بودن و قابل حمل بودن NFTها طرفداران متارورس را هیجان زده کرده است.
به همان اندازه که عامل مهمی در روند متاورس است، همه‌گیری کروناویروس است که سبک زندگی را در سراسر کره زمین تغییر داده است. با توجه به اینکه مردم مدت زیادی را برای کار در جلسات Zoom سپری می‌کنند و با استفاده فزاینده از بازی‌های ویدیویی که مردم به دنبال ورود به محیط‌های رنگارنگ و هیجان‌انگیزتر هستند بدون اینکه آسایش و امنیت خانه‌شان را ترک کنند، طبیعی است که شرکت‌های فناوری به دنبال راه‌هایی برای سرمایه‌گذاری باشند. وضعیت با پل زدن این دو نیاز است.
اواخر سال 2021، تغییر نام فیس بوک و بیانیه مأموریت متاورس متمرکز آن، این قرارداد را امضا کرد. از آن زمان، این اصطلاح با افزایش همه جانبه – حداقل در دنیای تجارت – ظاهر شد. دنیای حکومت و سیاست ممکن است مدتی طول بکشد تا به عقب برسند، زیرا تمرکز آن بر چگونگی مهار قدرت فناوری بزرگ در اینجا و اکنون و همچنین چگونگی کاهش اثرات مخرب رسانه های اجتماعی بر جامعه واقعی است – که همچنان ادامه دارد. یک چیز باشد حوصله سر بر!
آیا متاورس فقط… بازی های ویدیویی نیست؟ پس متاورس چیست
شاید! میدانید چه کسی اینطور فکر میکنه؟ مایکروسافت. ساتیا نادلا، مدیر عامل مایکروسافت، در مورد خرید اکتیویژن بلیزارد برای تقریباً 70 میلیارد دلار، اظهار داشت: «وقتی به چشم‌انداز خود در مورد آنچه که متاورس می‌تواند باشد فکر می‌کنیم، معتقدیم که متاورس واحد و متمرکزی وجود نخواهد داشت و نباید وجود داشته باشد. ما باید از بسیاری از پلتفرم‌های متاورس پشتیبانی کنیم… در بازی، ما متاورس را مجموعه‌ای از جوامع و هویت‌های فردی می‌بینیم که در فرانچایزهای محتوای قوی و قابل دسترسی در هر دستگاهی تثبیت شده‌اند.
این امکان وجود دارد که نادلا فقط شعار روز را برای سهامداران مطرح کرده باشد، به این امید که بتواند آنها را پشت سر چنین خرید عظیمی قرار دهد. با این وجود، او چشم اندازی را ترسیم می کرد که به طور قابل توجهی با اینترنت VR فراگیر ارائه شده توسط بال و زاکربرگ متفاوت بود. در نسخه او، متاورس ها جمع هستند و از قبل در اطراف ما هستند. آنها جوامعی پایدار هستند که پیرامون مکان‌های مجازی شکل گرفته‌اند که مردم می‌خواهند در آنجا باشند – مانند World of Warcraft یا Call of Duty: Warzone.
در اینجا یکپارچگی در تفکر مایکروسافت وجود دارد. در سال 2014، تقریباً همزمان با تصاحب Oculus توسط فیس بوک، مایکروسافت Mojang و بازی بسیار محبوب Minecraft را خریداری کرد. Minecraft، با گیم‌پلی اجتماعی، خلاقانه و عمیقا قابل شخصی‌سازی‌اش، اغلب به‌عنوان یک بازی مجاور متاورس نامیده می‌شود، و قابل توجه است که مایکروسافت سعی نکرده آن را به انحصار در پلتفرم‌های خود تقویت کند. آن را به Minecraft به عنوان یک پلت فرم ارزشمند در نوع خود می بیند.
MMOهایی مانند WoW یک خویشاوندی آشکار با metaverses در شکل، اگر نه عملکرد، به اشتراک می گذارند. اما مشابه‌های نزدیک‌تری را می‌توان در دو بازی پس از ماینکرافت یافت که بین بچه‌ها بسیار محبوب هستند. در Roblox و Fortnite، آواتار، حضور شما، انتخاب‌های شخصی‌سازی و ارتباطات اجتماعی شما تقریباً مهم‌تر از خود بازی هستند – یا در مورد Roblox، بازی‌ها، به صورت جمع.
Roblox یک محیط فوق‌العاده آزاد است که تقریباً با Second Life برابری می‌کند، جایی که بازیکنان بازی‌های خود را می‌نویسند و موقعیت و رویاهای موفقیت در دنیای واقعی را دنبال می‌کنند – و در آن برندها بازی‌های تبلیغاتی را به‌عنوان راهی برای دستیابی به جمعیتی گریزان ایجاد می‌کنند. در همین حال، فورتنایت رویدادهای فرهنگی عظیم درون بازی را برگزار کرده است، مانند کنسرت تراویس اسکات در سال 2020 که بیش از 27 میلیون شرکت کننده را به خود جلب کرد. برای بسیاری از ناظران، از جمله بال، این رویدادها نشان دهنده نزدیکترین تجربه ما به یک متاورس واقعی است.
آیا باید از زندگی در متاورس صرف نظر کنم؟
نه فقط هنوز. علیرغم بلوغ این ایده و وسواس فعلی با آن در اتاق‌های هیئت مدیره، این فناوری هنوز به کار زیادی نیاز دارد – به خصوص اگر واقعاً بخواهد به “اینترنت بعدی” تبدیل شود که توسط بال و زاکربرگ تصور می شود. و علیرغم همه‌گیری که بسیاری از ما را در خانه‌هایمان محدود کرده است، تمایل شدید مصرف‌کنندگان به تجربه‌ای متاورس که فقط یک بازی ویدیویی نیست، هنوز ثابت نشده است.
بزرگ‌ترین مانع در برابر واقعیت‌پذیری متاورس بال و زاکربرگ، قابلیت همکاری است. ممکن است بخواهید آن را استانداردسازی بنامید. این ایده این است که بتوانید آواتار و دارایی های دیجیتال خود را از یک برنامه، بازی، یا دنیای مجازی به دیگری ببرید. (به عنوان مثال، بال تصور می کند که یک پوسته منحصر به فرد Counter-Strike با خود به Fortnite بیاورد.) برای اینکه متاورس به مرحله بعدی تکامل اینترنت تبدیل شود، قابلیت همکاری حیاتی است، اما موانع آنقدر بزرگ هستند که غیرقابل عبور به نظر می رسند. چالش‌های فنی وجود دارد: چگونه می‌توان یک دارایی را از یک موتور گرافیکی به موتور دیگر منتقل کرد و آن را به طور صادقانه در طیف گیج‌کننده‌ای از پیکربندی‌های سخت‌افزاری ارائه کرد. چالش‌های حقوقی و تجاری نیز وجود دارد: دور زدن حقوق مالکیت معنوی و متقاعد کردن کسب‌وکارهای بی‌شماری برای موافقت با دیوارکشی باغ‌هایشان. به عنوان مثال، این بسیار دشوارتر از توافق بر سر استانداردی برای پیوندهای فرامتن است.
فراتر از آن، مردم باید متقاعد شوند که این چیزی است که آنها می خواهند. فناوری که از طریق آن به این دنیاها دسترسی پیدا می کنیم باید حداقل به اندازه یک تلفن هوشمند راحت و همیشه در دست رس باشد و به عنوانی قابل حمل باشد، در غیر این صورت به نظر یک گام به عقب نسبت به اینترنت تلفن همراه است که قرار است جایگزین شود. و در حالی که جذابیت علمی-تخیلی چنین دنیای مجازی ممکن است در ظاهر آشکار به نظر برسد، باید بپرسید که تمایل به گذراندن وقت در آنجا واقعا چقدر عمیق است. در داستان‌های داستانی از Snow Crash تا The Matrix و Ready Player One، متاورس‌ها معمولاً به‌عنوان فراری هایی – خواسته یا ناخواسته – از واقعیت‌های دیستوپیایی تصور می‌شوند که تحمل آن بسیار وحشتناک است. من به جرات امیدوارم که ما هنوز کاملاً آنجا نیستیم.
منبع: www.polygon.com
